Τα βακτήρια που προκαλούν τη βουβονική πανώλη μπορεί να είναι πιο μολυσματικά από τους στενούς συγγενείς τους εξαιτίας μιας και μόνο γενετικής μετάλλαξης, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Μαΐου του περιοδικού Microbiology. «Το βακτήριο της πανώλης Yersinia pestis χρειάζεται ασβέστιο για να αναπτυχθεί στη θερμοκρασία του σώματος.
Γιατί η πανώλη εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα το 1348;
Ο Μαύρος Θάνατος ήταν μια επιδημία που κατέστρεψε την Ευρώπη μεταξύ 1347 και 1400. Ήταν μια ασθένεια που εξαπλώθηκε μέσω της επαφής με ζώα (ζωονόσος), βασικά μέσω ψύλλων και άλλων παρασίτων αρουραίων (εκείνη την εποχή, οι αρουραίοι συνυπήρχαν συχνά με τους ανθρώπους, επιτρέποντας έτσι την εξάπλωση της ασθένειας τόσο γρήγορα).
Γιατί ο Μαύρος Θάνατος ήταν τόσο μεταδοτικός;
Μία από τις χειρότερες πανδημίες στην ανθρώπινη ιστορία, ο Μαύρος Θάνατος, μαζί με μια σειρά από επιδημίες πανώλης που εμφανίστηκαν κατά τον 14ο έως τον 19ο αιώνα, εξαπλώθηκε από ανθρώπινους ψύλλους και ψείρες του σώματος, προτείνει μια νέα μελέτη.
Πού ήταν ο Μαύρος Θάνατος πιο επιθετικός;
Η πιο λοιμώδης επιδημία βουβωνικής και πνευμονικής πανώλης που έχει καταγραφεί ποτέ. Έφτασε στην Ευρώπη από τους στρατούς των Τατάρ, φρέσκοι από την εκστρατεία στην Κριμαία, που πολιόρκησαν το λιμάνι της Caffa (1347). Οι αρουραίοι που μετέφεραν μολυσμένους ψύλλους σμήνησαν σε εμπορικά πλοία, μεταδίδοντας έτσι την πανώλη στη νότια Ευρώπη.
Ποια ήταν μια σημαντική επίδραση της πανώλης στη δεκαετία του 1300;
Εκείνες οι πόλεις που επλήγησαν από την πανώλη συρρικνώθηκαν, οδηγώντας σε μείωσηζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες και μειωμένη παραγωγική ικανότητα. Καθώς οι εργάτες γίνονταν πιο σπάνιοι, μπορούσαν να απαιτήσουν υψηλότερους μισθούς. Αυτό είχε πολλές σημαντικές επιπτώσεις: Η δουλοπαροικία άρχισε να εξαφανίζεται καθώς οι αγρότες είχαν καλύτερες ευκαιρίες να πουλήσουν την εργασία τους.
