Άνθρωποι ευρωπαϊκής καταγωγής κατασκεύασαν και χειρίζονταν τα μαργαριταρένια πλοία, που ονομάζονται luggers. Χρησιμοποίησαν Αβορίγινες και κατοίκους του στενού Torres καθώς και μετανάστες από την Ασία για να κάνουν την επικίνδυνη δουλειά της κατάδυσης με μαργαριτάρια. Οι αυτόχθονες Αυστραλοί αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού τις δύο πρώτες δεκαετίες του κλάδου.
Πώς ξεκίνησε η βιομηχανία μαργαριταριών στην Αυστραλία;
Η βιομηχανία ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1860 με κτηνοτρόφους που μάζευαν όστρακο σε ρηχά νερά, είτε από την ακτή είτε με μικρές βάρκες. Το 1866, ένας πρώην μέτοχος της Denison Plains Company, ο WF Tays (ο οποίος προφανώς είχε κάποια προηγούμενη γνώση του μαργαριταριού) αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένος ως μαργαριτάρι πλήρους απασχόλησης.
Ποιοι είναι οι Ιάπωνες Pearlers;
Το καλοκαίρι του 1888–89 η Μπρουμ, μια πρόσφατα ιδρυθείσα πόλη στα βορειοδυτικά της Δυτικής Αυστραλίας, έγινε το κέντρο της βιομηχανίας μαργαριταριών της αποικίας. Οι πιο επιτυχημένοι δύτες ήταν οι Μαλαίοι, οι Τιμορέζοι και, ιδιαίτερα, οι Ιάπωνες.
Τι είναι το μαργαριτάρι στα ΗΑΕ;
Η κατάδυση με μαργαριτάρια γινόταν μόνο μέρος του έτους, από τον Απρίλιο έωςΣεπτέμβριο. Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, το νερό ήταν αρκετά ζεστό ώστε οι δύτες από το Άμπου Ντάμπι και το Ντουμπάι να βουτήξουν με ασφάλεια. Τα σκάφη τους, γνωστά ως dhows, ήταν ξύλινα ιστιοφόρα που διέθεταν ένα τριγωνικό πανί.
Γιατί κατέρρευσε η βιομηχανία μαργαριταριών;
Η βιομηχανία μαργαριταριών του Κόλπου άρχισε να πέφτει κατακόρυφα τη δεκαετία του 1920. Μειώθηκε περαιτέρω στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Μέχρι τότε, οι Ιάπωνες είχαν βρει έναν τρόπο να φτιάχνουν άψογα τεχνητά μαργαριτάρια. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος για την παρακμή της βιομηχανίας μαργαριταριών.
