Οι κανόνες του ζευγαρώματος βάσεων (ή του ζεύγους νουκλεοτιδίων) είναι: A με T: η πουρινική αδενίνη (A) ζευγαρώνει πάντα με την πυριμιδίνη θυμίνη (T) C με G: η πυριμιδίνη κυτοσίνη (C) ζευγαρώνει πάντα με την πουρινική γουανίνη (G)
Μπορούν δύο βάσεις πουρινών να συνδυαστούν μαζί;
Δύο πουρίνες και δύο πυριμιδίνες μαζί θα καταλάμβαναν απλώς πολύ χώρο για να χωρέσουν στο χώρο μεταξύ των δύο κλώνων. … Τα μόνα ζευγάρια που μπορούν να δημιουργήσουν δεσμούς υδρογόνου σε αυτόν τον χώρο είναι η αδενίνη με θυμίνη και η κυτοσίνη με τη γουανίνη. Οι Α και Τ σχηματίζουν δύο δεσμούς υδρογόνου ενώ οι C και G τρεις.
Τι συμβαίνει εάν μια πουρίνη συνδυαστεί με άλλη πουρίνη;
Επομένως, κατά τη διάρκεια της σύζευξης στο DNA, δύο πουρίνες δεν μπορούν να ζευγαρώσουν μεταξύ τους επειδή δεν υπάρχει αρκετός χώρος μεταξύ των δύο ελικοειδών κλώνων DNA για να φιλοξενήσει δύο ομάδες πουρινών, και ως εκ τούτου ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ. Ως εκ τούτου, ενώ το ζευγάρωμα DNA, μια πουρίνη πάντα ζευγαρώνει με μια πυριμιδίνη.
Γιατί οι πουρίνες δεν συνδυάζονται με τις πουρίνες;
Οι κανόνες
Chargaff δηλώνουν ότι, ο σύζευξη βάσεων είναι δυνατός μόνο μεταξύ πουρίνης και πυριμιδίνης σε μια διπλή έλικα DNA. Δεν υπάρχει δυνατότητα διαχωρισμού βάσης πουρίνης-πουρίνης ή πυριμιδίνης-πυριμιδίνης στο DNA. Οι πουρίνες είναι μεγάλες αζωτούχες βάσεις λόγω δύο δακτυλίων αζώτου στη δομή τους.
Οι πουρίνες συνδυάζονται πάντα με άλλες πουρίνες;
Επειδή πουρίνες συνδέονται πάντα με πυριμιδίνες – γνωστές ωςσυμπληρωματικό ζευγάρωμα – η αναλογία των δύο θα είναι πάντα σταθερή μέσα σε ένα μόριο DNA. Με άλλα λόγια, ο ένας κλώνος του DNA θα είναι πάντα ένα ακριβές συμπλήρωμα του άλλου όσον αφορά τις πουρίνες και τις πυριμιδίνες.
