Φόντο. Η οξική κυτταρίνη παρασκευάστηκε για πρώτη φορά από τον Paul Schützenberger το 1865. Χρειάστηκαν άλλα 29 χρόνια πριν ο Charles Cross και ο Edward Bevan κατοχυρώσουν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μια διαδικασία για την κατασκευή του.
Ποιος ανακάλυψε την οξική κυτταρίνη;
Το έτος 2006 σηματοδοτεί την 50ή επέτειο από την ανακάλυψη της ηλεκτροφόρησης οξικής κυτταρίνης (CA) από τον Joachim Kohn, έναν παθολόγο στο Queen Mary's Hospital στο Roehampton του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια μιας καριέρας στην παθολογία που ξεκίνησε το 1950 και διήρκεσε 37 χρόνια, ο Kohn δημοσίευσε περισσότερες από 50 εργασίες στην κλινική εργαστηριακή ιατρική.
Πώς παράγεται η τριοξική κυτταρίνη;
Η οξική κυτταρίνη παρασκευάζεται τυπικά από πολτό ξύλου μέσω αντιδράσεων με οξικό οξύ και οξικό ανυδρίτη παρουσία θειικού οξέος για να σχηματιστεί τριοξική κυτταρίνη. Το τριοξικό στη συνέχεια υδρολύεται μερικώς στον επιθυμητό βαθμό υποκατάστασης.
Τι είναι η τριοξική κυτταρίνη;
Η τριοξική κυτταρίνη είναι ένα πλαστικό υλικό που κατασκευάζεται από κυτταρίνη. Η ομάδα υδροξυλίου της κυτταρίνης υποκαθιστά χημικά την καρβοξυλική ομάδα. Επομένως, τα χαρακτηριστικά του είναι αρκετά διαφορετικά από την κυτταρίνη. Η μεμβράνη τριοξικής κυτταρίνης έχει ομοιογενή δομή μεμβράνης.
Πότε εφευρέθηκε το φιλμ κυτταρίνης;
Μεμβράνες με βάση τη νιτρική κυτταρίνη παρήχθησαν στις αρχές του 20ου αιώνα έως το 1952. Αναπτύχθηκαν για να αντικαταστήσουν την γυάλινη πλάκααρνητικά και χρησιμοποιείται για ασπρόμαυρες κινηματογραφικές ταινίες. Οι μεμβράνες με βάση τα νιτρικά άλατα είναι εγγενώς ασταθείς και θα αλλοιωθούν σε θερμοκρασίες περίπου 70°F και υγρασία μεγαλύτερη από 50%.
