Η ολική παρεντερική διατροφή (TPN) σχετίζεται με μεταβολικές επιπλοκές συμπεριλαμβανομένης της μεταβολικής οξέωσης (MA), μιας από τις κύριες διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας.
Ποια είναι η πιο συχνή επιπλοκή του TPN;
Το
TPN απαιτεί μια χρόνια ενδοφλέβια πρόσβαση για να περάσει το διάλυμα και η πιο συχνή επιπλοκή είναι η λοίμωξη αυτού του καθετήρα. Η μόλυνση είναι μια κοινή αιτία θανάτου σε αυτούς τους ασθενείς, με ποσοστό θνησιμότητας περίπου 15% ανά λοίμωξη, και ο θάνατος συνήθως προκύπτει από σηπτικό σοκ.
Ποιες είναι οι παρενέργειες του TPN;
Πιθανές επιπλοκές που σχετίζονται με το TPN περιλαμβάνουν:
- Αφυδάτωση και ανισορροπίες ηλεκτρολυτών.
- θρόμβωση (θρόμβοι αίματος)
- Υπεργλυκαιμία (υψηλά σάκχαρα στο αίμα)
- Υπογλυκαιμία (χαμηλά σάκχαρα στο αίμα)
- Λοίμωξη.
- Ηπατική Ανεπάρκεια.
- ανεπάρκειες μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμίνες και μέταλλα)
Τι πυροδοτεί τη μεταβολική οξέωση;
Μεταβολική οξέωση αναπτύσσεται όταν η ποσότητα του οξέος στο σώμα αυξάνεται μέσω κατάποσης μιας ουσίας που είναι ή μπορεί να διασπαστεί (μεταβολιστεί) σε ένα τέτοιο οξύ ως αλκοόλη ξύλου (μεθανόλη), αντιψυκτικό (αιθυλενογλυκόλη) ή μεγάλες δόσεις ασπιρίνης (ακετυλοσαλικυλικό οξύ).
Ποια φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν μεταβολική οξέωση;
Τα πιο κοινά φάρμακα και χημικές ουσίες που προκαλούν τον τύπο οξέωσης με διάκενο ανιόντων είναι διγουανίδια, αλκοόλες,πολυυδρικά σάκχαρα, σαλικυλικά, κυάνιο και μονοξείδιο του άνθρακα.
