Σε τι διαφωνούν οι μονεταριστές και οι κεϋνσιανοί;

Πίνακας περιεχομένων:

Σε τι διαφωνούν οι μονεταριστές και οι κεϋνσιανοί;
Σε τι διαφωνούν οι μονεταριστές και οι κεϋνσιανοί;
Anonim

Οι μονεταριστές πιστεύουν στον έλεγχο της προσφοράς χρήματος που ρέει στην οικονομία ενώ αφήνουν την υπόλοιπη αγορά να διορθωθεί. Αντίθετα, οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι πιστεύουν ότι μια ταραγμένη οικονομία συνεχίζει σε πτωτική πορεία εκτός εάν μια παρέμβαση ωθεί τους καταναλωτές να αγοράσουν περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες.

Πώς διαφέρουν οι Κεϋνσιανοί και οι Νεοκεϋνσιανοί;

Για το νέο κεϋνσιανό πλαίσιο, είναι η περίοδος κατά την οποία οι τιμές (και οι μισθοί) είναι άκαμπτες ενώ για τη μετακεϋνσιανή παράδοση, είναι περίοδος κατά την οποία οι επενδύσεις είναι άκαμπτες. … Σε αντίθεση με τον Κέινς, η νέα κεϋνσιανή έκδοση προϋποθέτει ατελή ανταγωνισμό με ακαμψία στις τιμές, γεγονός που παρέχει μη ουδετερότητα στα χρήματα.

Ποια είναι η κύρια διαφορά μεταξύ της κεϋνσιανής και της κλασικής οικονομίας;

Η κλασική οικονομία δίνει λίγη έμφαση στη χρήση της δημοσιονομικής πολιτικής για τη διαχείριση της συνολικής ζήτησης. Η κλασική θεωρία είναι η βάση του Μονεταρισμού, ο οποίος επικεντρώνεται μόνο στη διαχείριση της προσφοράς χρήματος, μέσω της νομισματικής πολιτικής. Τα κεϋνσιανά οικονομικά προτείνουν στις κυβερνήσεις να χρησιμοποιήσουν δημοσιονομική πολιτική, ειδικά σε περίοδο ύφεσης.

Ποιες πολιτικές συμφωνούν οι κεϋνσιανοί και οι μονεταριστές;

Για να το θέσω ξεκάθαρα, ο μονεταρισμός είναι μια παράλληλη εκδοχή της κεϋνσιανής διαχείρισης της ζήτησης. Ενώ οι κεϋνσιανοί πιστεύουν αφελώς ότι οι κρατικές δαπάνες είναι πηγή οικονομικής ανάπτυξης, οι μονεταριστές με παρόμοιο αφελή τρόπο πιστεύουν ότι η δημιουργία χρημάτων για χάρη του ενισχύειη οικονομία.

Ποιο είναι το πρόβλημα με την κεϋνσιανή θεωρία;

Το πρόβλημα με τον κεϋνσιανισμό

Κατά την κεϋνσιανή άποψη, η η συνολική ζήτηση δεν ισούται απαραίτητα με την παραγωγική ικανότητα της οικονομίας. Αντίθετα, επηρεάζεται από μια σειρά παραγόντων και μερικές φορές συμπεριφέρεται ακανόνιστα, επηρεάζοντας την παραγωγή, την απασχόληση και τον πληθωρισμό.

Συνιστάται: