Μεταρρύθμιση των δηναρίων Τα πρώτα δηνάρια προήλθαν από την αρχαία Ρώμη. Το ρωμαϊκό δηνάριο εισήχθη ως ασημένιο νόμισμα κατά τον Δεύτερο Πουνικό Πόλεμο (218-201 π. Χ.) αν και έχασε την αξία του με την πάροδο του χρόνου, καθώς έγινε χάλκινο χρήμα.
Ποιος δημιούργησε το δηνάριο;
Η
Ρώμη αναθεώρησε τα νομίσματά της λίγο πριν από το 211 π. Χ. και εισήγαγε το δηνάριο μαζί με μια βραχύβια ονομασία που ονομάζεται victoriatus. Το δηνάριο περιείχε κατά μέσο όρο 4,5 γραμμάρια, ή 1⁄72 της ρωμαϊκής λίρας, ασήμι, και στην αρχή τιμολογούνταν με δέκα γαϊδούρια, εξ ου και το όνομά του, που σημαίνει «δένερ».
Σε τι χρησίμευε το δηνάριο;
Το ασημένιο δηνάριο εισήχθη λίγο πριν το 211 π. Χ. Το νόμισμα ήταν χρειαζόταν για να πληρωθούν οι μισθοφόροι στους ρωμαϊκούς στρατούς για τις υπηρεσίες τους, επειδή αυτοί οι ξένοι δεν είχαν καμία χρήση για τα παραδοσιακά ρωμαϊκά χάλκινα νομίσματα. Το δηνάριο επρόκειτο να γίνει το μεγαλύτερο ασημένιο νόμισμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για τα επόμενα 400 χρόνια.
Πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το δηνάριο από τους Ρωμαίους στην καθημερινή ζωή;
Σε γ. 211 BCE εισήχθη ένα εντελώς νέο σύστημα νομισμάτων. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά το ασημένιο δηνάριο (πληθ. denarii), ένα νόμισμα που θα ήταν το κύριο ασημένιο νόμισμα της Ρώμης μέχρι τον 3ο αιώνα Κ. Χ.
Τι ήταν ασυνήθιστο με τα νομίσματα δηναρίων;
Ήταν μια διορισμένη θέση, αλλά η δυνατότητα δημιουργίας νομισμάτων που έφεραν εικόνες του σχεδίου σας ήταν αρκετή για να κάνει πολλούς πλούσιους Ρωμαίουςανταγωνιστείτε για τη θέση. Η απαξίωση επηρέασε το αργυρό δηνάριο όλα αυτά τα χρόνια. Μικρές ποσότητες χαλκού προστέθηκαν στο ασήμι και το βάρος του νομίσματος μειώθηκε.
