Σε σάρωση κατοικίδιων ζώων το ραδιοφάρμακο που παράγεται;

Σε σάρωση κατοικίδιων ζώων το ραδιοφάρμακο που παράγεται;
Σε σάρωση κατοικίδιων ζώων το ραδιοφάρμακο που παράγεται;
Anonim

Η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) χρησιμοποιεί μικρές ποσότητες ραδιενεργών υλικών που ονομάζονται ραδιοιχνηλάτες ραδιοϊχνηλάτες Οι ραδιοϊχνηλάτες είναι μόρια συνδεδεμένα ή «σημασμένα» με μια μικρή ποσότητα ραδιενεργού υλικού. Συσσωρεύονται σε όγκους ή περιοχές φλεγμονής. Μπορούν επίσης να συνδεθούν με συγκεκριμένες πρωτεΐνες στο σώμα. Ο πιο κοινός ραδιοϊχνηλάτης είναι η F-18 fluorodeoxyglucose (FDG), ένα μόριο παρόμοιο με τη γλυκόζη. https://www.radiologyinfo.org › πληροφορίες › gennuclear

Γενική Πυρηνική Ιατρική - RadiologyInfo.org

ή ραδιοφάρμακα, μια ειδική κάμερα και ένας υπολογιστής για την αξιολόγηση των λειτουργιών οργάνων και ιστών. Εντοπίζοντας αλλαγές σε κυτταρικό επίπεδο, το PET μπορεί να ανιχνεύσει την πρώιμη έναρξη της νόσου πριν μπορέσουν άλλες απεικονιστικές εξετάσεις.

Τι ραδιοφάρμακα χρησιμοποιούνται σε μια σάρωση PET;

Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο ραδιοφάρμακο PET είναι 2-[18F]φθορο-2-D-δεοξυγλυκόζη {[18 F]FDG}, ένα ραδιοσημασμένο ανάλογο της γλυκόζης. Το FDG PET-CT έχει γίνει πλέον μια μοναδική μέθοδος απεικόνισης στη διάγνωση, σταδιοποίηση, επανεγκατάσταση και πρόγνωση πολλών καρκίνων.

Τι παράγει την ακτινοβολία στις σαρώσεις PET;

Πριν από τη σάρωση PET-CT, θα λάβετε μια ένεση με μια μικρή ποσότητα μιας ραδιενεργής ζάχαρης που ονομάζεται fluorodeoxyglucose-18. Αυτή η ουσία μερικές φορές ονομάζεται FGD-18, ραδιενεργή γλυκόζη ή ιχνηθέτης.

Τι εικόνεςπαράγουν οι σαρώσεις PET;

Οι τομογραφίες εκπομπής ποζιτρονίων (PET) ανιχνεύουν πρώιμα σημάδια καρκίνου, καρδιακών παθήσεων και διαταραχών του εγκεφάλου. Ένας ενέσιμος ραδιενεργός ιχνηθέτης ανιχνεύει άρρωστα κύτταρα. Μια συνδυαστική σάρωση PET-CT παράγει 3D εικόνες για πιο ακριβή διάγνωση.

Πώς κατασκευάζονται οι ραδιοιχνηλάτες;

Παράγονται από πυρηνικές αντιδράσεις. Μία από τις πιο σημαντικές διαδικασίες είναι η απορρόφηση ενός νετρονίου από έναν ατομικό πυρήνα, κατά την οποία ο μαζικός αριθμός του σχετικού στοιχείου αυξάνεται κατά 1 για κάθε νετρόνιο που απορροφάται.

Συνιστάται: