Τα πηκτώματα αγαρόζης χρησιμοποιούνται με το DNA, λόγω του μεγαλύτερου μεγέθους των βιομορίων (τα θραύσματα DNA είναι συχνά χιλιάδες kDa). Για πηκτώματα πρωτεΐνης, το πολυακρυλαμίδιο δίνει καλή ανάλυση, καθώς το πολύ μικρότερο μέγεθος (50 kDa είναι τυπικό) είναι πιο κατάλληλο για τα στενότερα διαμοριακά κενά της γέλης.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ηλεκτροφόρησης γέλης αγαρόζης και ηλεκτροφόρησης γέλης πολυακρυλαμιδίου;
Η κύρια διαφορά μεταξύ αγαρόζης και πολυακρυλαμιδίου είναι ότι η αγαρόζη χρησιμοποιείται στην ηλεκτροφόρηση γέλης αγαρόζης (AGE) κυρίως για τον διαχωρισμό του DNA, ενώ το πολυακρυλαμίδιο χρησιμοποιείται στο πήκτωμα πολυακρυλαμιδίου ηλεκτροφόρηση (PAGE) κυρίως για τον διαχωρισμό πρωτεϊνών.
Γιατί τα τζελ πολυακρυλαμιδίου είναι καλύτερα από το τζελ αγαρόζης;
Τα πηκτώματα πολυακρυλαμιδίου έχουν τα ακόλουθα τρία βασικά πλεονεκτήματα έναντι των πηκτωμάτων αγαρόζης: (1) Η ικανότητα διάλυσής τους είναι τόσο μεγάλη που μπορούν να διαχωρίσουν μόρια DNA των οποίων τα μήκη διαφέρουν κατά μόλις 0,1% (δηλαδή, 1 bp σε 1000 bp). (2) Μπορούν να φιλοξενήσουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες DNA από τα τζελ αγαρόζης.
Γιατί χρησιμοποιείται πολυακρυλαμίδιο αντί για αγαρόζη κατά τον χαρακτηρισμό των πρωτεϊνών;
Το πολυακρυλαμίδιο και η αγαρόζη είναι δύο υποστηρικτικές μήτρες που χρησιμοποιούνται συνήθως στην ηλεκτροφόρηση. … Η αγαρόζη έχει μεγάλο μέγεθος πόρων και είναι κατάλληλη για διαχωρισμό νουκλεϊκών οξέων και συμπλεγμάτων μεγάλων πρωτεϊνών. Το πολυακρυλαμίδιο έχει μικρότερο μέγεθος πόρων και είναι ιδανικό γιαπου διαχωρίζει την πλειοψηφία των πρωτεϊνών και των μικρότερων νουκλεϊκών οξέων.
Γιατί χρησιμοποιείται το τζελ πολυακρυλαμιδίου;
Η ηλεκτροφόρηση γέλης πολυακρυλαμιδίου (PAGE) χρησιμοποιείται συνήθως για ανάλυση πρωτεϊνών και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τον διαχωρισμό θραυσμάτων νουκλεϊκού οξέος μικρότερα από 100 bp. Τα νουκλεϊκά οξέα αναλύονται συνήθως χρησιμοποιώντας ένα σύστημα συνεχούς ρυθμιστικού διαλύματος όπου υπάρχει σταθερή σύνθεση ρυθμιστικού διαλύματος, pH και μέγεθος πόρων σε όλη τη γέλη.
