2024 Συγγραφέας: Elizabeth Oswald | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-13 00:05
Ο κεντρικός ρόλος του ATP στον ενεργειακό μεταβολισμό ανακαλύφθηκε από τους Fritz Albert Lipmann και Herman Kalckar το 1941. Οι τρεις διαδικασίες παραγωγής ATP περιλαμβάνουν τη γλυκόλυση, τον κύκλο του τρικαρβοξυλικού οξέος και οξειδωτική φωσφορυλίωση.
Ποιος ανακάλυψε την τριφωσφορική αδενοσίνη;
ATP – ο παγκόσμιος φορέας ενέργειας στο ζωντανό κύτταρο. Ο Γερμανός χημικός Karl Lohmann ανακάλυψε το ATP το 1929. Η δομή του αποσαφηνίστηκε μερικά χρόνια αργότερα και το 1948 ο Σκωτσέζος νομπελίστας του 1957 Alexander Todd συνέθεσε το ATP χημικά.
Πού βρίσκεται η διφωσφορική αδενοσίνη;
Το
ADP αποθηκεύεται σε πυκνά σώματα μέσα στα αιμοπετάλια του αίματος και απελευθερώνεται κατά την ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων. Το ADP αλληλεπιδρά με μια οικογένεια υποδοχέων ADP που βρίσκονται στα αιμοπετάλια (P2Y1, P2Y12 και P2X1), γεγονός που οδηγεί σε ενεργοποίηση αιμοπεταλίων.
Γιατί η ADP ονομάζεται διφωσφορική αδενοσίνη;
Όταν μία ομάδα φωσφορικών αφαιρείται με σπάσιμο ενός δεσμού φωσφοανυδρίτη σε μια διαδικασία που ονομάζεται υδρόλυση, απελευθερώνεται ενέργεια και το ATP μετατρέπεται σε διφωσφορική αδενοσίνη (ADP). … Αυτή η ελεύθερη ενέργεια μπορεί να μεταφερθεί σε άλλα μόρια για να καταστήσει ευνοϊκές τις δυσμενείς αντιδράσεις σε ένα κύτταρο.
Γιατί είναι σημαντικό το ADP;
Το
ADP είναι απαραίτητο στη φωτοσύνθεση και τη γλυκόλυση. Είναι το τελικό προϊόν όταν η τριφωσφορική αδενοσίνη ATP χάνει μία από τις φωσφορικές της ομάδες. Η ενέργεια που απελευθερώνεται στη διαδικασία χρησιμοποιείται για νατροφοδοτούν πολλές ζωτικές κυτταρικές διεργασίες. Το ADP μετατρέπεται εκ νέου σε ATP με την προσθήκη μιας φωσφορικής ομάδας σε ADP.
Συνιστάται:
Ποιος ανακάλυψε τη δυστροφική μπουλόζα της επιδερμόλυσης;
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, Robert Burgeson, PhD, και η ερευνητική του ομάδα στο Shriner's Hospital στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, ανακάλυψαν κολλαγόνο τύπου 7 και βοήθησαν να αποδειχθεί ότι οι ασθενείς με υπολειπόμενη δυστροφική Το EB δεν είχε αυτή την πρωτεΐνη.
Ποιος ανακάλυψε τη θεωρία της επαγόμενης προσαρμογής;
Το μοντέλο επαγόμενης προσαρμογής προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Koshland το 1958 για να εξηγήσει τις αλλαγές διαμόρφωσης πρωτεΐνης στη διαδικασία δέσμευσης. Αυτό το μοντέλο προτείνει ότι ένα ένζυμο, όταν δεσμεύεται με το υπόστρωμά του, βελτιστοποιεί τη διεπαφή μέσω φυσικών αλληλεπιδράσεων για να σχηματίσει την τελική πολύπλοκη δομή.
Ποιος ανακάλυψε το υπερσμήνος παρθένου;
Στη δεκαετία του 1950, Γαλλοαμερικανός αστρονόμος Gérard Henri de Vaucouleurs ήταν ο πρώτος που υποστήριξε ότι αυτή η περίσσεια αντιπροσώπευε μια μεγάλης κλίμακας δομή που μοιάζει με γαλαξία, δημιουργώντας τον όρο "Τοπική Supergalaxy"
Τι σημαίνει η τριφωσφορική αδενοσίνη;
Η τριφωσφορική αδενοσίνη, ή ATP, είναι ο κύριος φορέας ενέργειας στα κύτταρα. … Τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP), μόριο που μεταφέρει ενέργεια που βρίσκεται στα κύτταρα όλων των ζωντανών όντων. Το ATP δεσμεύει τη χημική ενέργεια που λαμβάνεται από τη διάσπαση των μορίων των τροφίμων και την απελευθερώνει για να τροφοδοτήσει άλλες κυτταρικές διεργασίες.
Είναι η αδενοσίνη νευροδιαβιβαστής;
Εισαγωγή: Το Σύστημα Αδενοσίνης. Η αδενοσίνη είναι ένας νουκλεοζίτης που αποτελείται από τη βάση πουρίνης αδενίνη και ριβόζη. Αντί παρά ένας νευροδιαβιβαστής, η αδενοσίνη μπορεί να οριστεί ως ένας μεταβολίτης που εξυπηρετεί επίσης μια λειτουργία σηματοδότησης.
