Το μολυβδαίνιο είναι ένα χημικό στοιχείο με σύμβολο Mo και ατομικό αριθμό 42. Το όνομα είναι από το νεολατινικό molybdaenum, το οποίο βασίζεται στα αρχαία ελληνικά Μόλυβδος molybdos, που σημαίνει μόλυβδος, αφού τα μεταλλεύματά του συγχέονταν με τα μεταλλεύματα μολύβδου.
Πώς ανακαλύφθηκε το μολυβδαίνιο;
Το μολυβδαίνιο ανακαλύφθηκε από τον Carl Welhelm Scheele, έναν Σουηδό χημικό, το 1778 σε ένα ορυκτό γνωστό ως μολυβδενίτης (MoS2) το οποίο είχε μπερδευτεί ως ένωση μολύβδου. Το μολυβδαίνιο απομονώθηκε από τον Peter Jacob Hjelm το 1781. … Το μολυβδαίνιο λαμβάνεται επίσης ως υποπροϊόν της εξόρυξης και της επεξεργασίας βολφραμίου και χαλκού.
Ποιος ανακάλυψε το μολυβδαίνιο 42;
Αυτό είναι 2.000 βαθμούς υψηλότερο από το σημείο τήξης του χάλυβα και 1.000 βαθμούς υψηλότερο από τη θερμοκρασία τήξης των περισσότερων πετρωμάτων. Το μολυβδαίνιο ανακαλύφθηκε από τον Carl Wilhelm Scheele το 1778 και απομονώθηκε και ονομάστηκε από τον Peter Jacob Hjelm το 1781.
Πού πήρε το όνομά του το μολυβδαίνιο;
Με πρόταση του Scheele, ο Peter Jacob Hjelm, ένας άλλος Σουηδός χημικός, απομόνωσε επιτυχώς το μέταλλο (1782) και το ονόμασε μολυβδαίνιο, από το ελληνικό molybdos, «μόλυβδος». Ο περιοδικός πίνακας αποτελείται από 118 στοιχεία.
Είναι το μολυβδαίνιο επιβλαβές για τον άνθρωπο;
Η τοξικότητα από το μολυβδαίνιο είναι σπάνια και οι μελέτες σε ανθρώπους είναι περιορισμένες. Ωστόσο, στα ζώα, πολύ υψηλά επίπεδα έχουν συνδεθεί με μειωμένη ανάπτυξη, νεφρική ανεπάρκεια, στειρότητα και διάρροια (19). Σε σπάνιες περιπτώσεις,Τα συμπληρώματα μολυβδαινίου έχουν προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες στους ανθρώπους, ακόμη και όταν οι δόσεις ήταν αρκετά εντός του UL.