Η ανακάλυψη του θειικού οξέος πιστώνεται στον 8ο αιώνα αλχημιστή Jabir ibn Hayyan.
Πώς δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το θειικό οξύ;
Τον 17ο αιώνα, ο Γερμανο-Ολλανδός χημικός Johann Glauber παρασκεύασε θειικό οξύ καίγοντας θείο μαζί με άλας (νιτρικό κάλιο, KNO3), παρουσία ατμού. Καθώς η άλατα αποσυντίθεται, οξειδώνει το θείο σε SO 3, το οποίο συνδυάζεται με το νερό και παράγει θειικό οξύ.
Πότε αναπτύχθηκε το θειικό οξύ;
Γύρω στο 1735, το θειικό οξύ παρήχθη για πρώτη φορά μαζικά από τον Άγγλο φαρμακοποιό Joshua Ward σε γυάλινα δοχεία. Στη συνέχεια, περίπου 15 χρόνια αργότερα, ο Άγγλος εφευρέτης John Roebuck (1718−1794) χρησιμοποίησε μια διαδικασία θαλάμου μολύβδου που έκανε την παραγωγή του πιο αποτελεσματική και λιγότερο δαπανηρή.
Πού βρίσκεται το θειικό οξύ;
Το θειικό οξύ βρίσκεται στο οξύ της μπαταρίας και στην όξινη βροχή της Γης.
Ποιος είναι ο πατέρας του θειικού οξέος;
"Το 1746 στο Μπέρμιγχαμ, ο John Roebuck άρχισε να παράγει θειικό οξύ… την τυπική μέθοδο παραγωγής για σχεδόν δύο αιώνες."