1842: Henry Shrapnel, εφευρέτης της οβίδας πυροβολικού μεγάλης εμβέλειας που φέρει το όνομά του, πεθαίνει. Ο Shrapnel, ένας Βρετανός υπολοχαγός, υπηρετούσε στο Βασιλικό Πυροβολικό όταν τελειοποίησε την οβίδα του στα μέσα της δεκαετίας του 1780. Ένα βλήμα θραυσμάτων, σε αντίθεση με ένα συμβατικό πυροβολικό υψηλής έκρηξης, έχει σχεδιαστεί ως όπλο κατά προσωπικού.
Πότε εφευρέθηκαν οι οβίδες πυροβολικού;
Το βλήμα του πυροβολικού χρησιμοποιήθηκε τον 15ος αιώνας, αρχικά ως απλό δοχείο για βολή από μέταλλο ή πέτρα, το οποίο διασκορπίστηκε με το σκάσιμο του δοχείου μετά την έξοδο από το όπλο. Τα εκρηκτικά όστρακα άρχισαν να χρησιμοποιούνται τον 16ο αιώνα ή ίσως και νωρίτερα.
Πώς δημιουργήθηκαν οι οβίδες πυροβολικού;
Τυπικά οι οβίδες πυροβολικού κατασκευάζονται με τον ίδιο τρόπο όπως οι οβίδες μικρών όπλων, με το τραβήξιμο τους από ένα κύπελλο ή έναν μεταλλικό δίσκο (Εικόνα 4). Το σχέδιο είναι ίσως η πιο κοινή μέθοδος κατασκευής περιβλημάτων.
Από τι κατασκευάζονταν οι οβίδες πυροβολικού στο ww1;
Ο πιο συνηθισμένος τύπος οβίδας που εκτόξευσαν οι προπολεμικοί στρατοί των Συμμάχων ήταν τα σκάγια, ένα κούφιο ατσάλινο βλήμα γεμάτο με μεταλλική βολή και μια γόμωση πυρίτιδας, που εξερράγη από μια χρονοτριβή.
Γιατί το λένε σκάγια;
Shrapnel, αρχικά ένας τύπος βλήματος κατά προσωπικού που πήρε το όνομά του από τον εφευρέτη του, Henry Shrapnel (1761–1842), έναν Άγγλο αξιωματικό του πυροβολικού. Τα βλήματα θραυσμάτων περιείχαν μικρές βολές ή σφαιρικάσφαίρες, συνήθως από μόλυβδο, μαζί με εκρηκτική γόμωση για τη διάχυση του πυροβολισμού καθώς και θραύσματα από το περίβλημα της οβίδας.
