Η Θριαμβευτική Αψίδα (επίσης γνωστή ως Αψίδα του Μαξιμιλιανού Α', Γερμανικά: Ehrenpforte Maximilians I.) είναι μια μνημειακή ξυλογραφία του 16ου αιώνα που παραγγέλθηκε από τον τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρώμης Μαξιμιλιανό Α'. Η σύνθετη εικόνα τυπώθηκε σε 36 μεγάλα φύλλα χαρτιού από 195 ξεχωριστούς ξύλινους όγκους.
Ποιος επινόησε την αψίδα του θριάμβου;
Λίγες αψίδες θριάμβου είναι γνωστές από την εποχή της δημοκρατίας. Στη Ρώμη ανεγέρθηκαν τρία: το πρώτο, το 196 π. Χ., από τον Lucius Stertinius; Το δεύτερο, το 190 π. Χ., από τον Σκιπίωνα Αφρικανό τον Πρεσβύτερο στον λόφο του Καπιτωλίου. και το τρίτο, το 121 π. Χ., το πρώτο στην περιοχή του Φόρουμ, από τον Quintus Fabius Allobrogicus.
Ποια είναι η παλαιότερη αψίδα θριάμβου;
Η μονή αψίδα ήταν η πιο κοινή, αλλά κατασκευάστηκαν επίσης πολλές τριπλές καμάρες, από τις οποίες η Θριαμβευτική Αψίδα του Πορτοκαλιού (περίπου το 21 μ. Χ.) είναι το παλαιότερο σωζόμενο παράδειγμα.
Ποιος παρήγγειλε τον Τίτο;
Η αψίδα του Τίτου ανατέθηκε από η Ρωμαϊκή Σύγκλητο για να θυμηθεί ο ομώνυμος αυτοκράτορας νεκρός το 81 μ. Χ., και η νίκη του κατά τον εβραϊκό πόλεμο στη Γαλιλαία. Όταν ο Βεσπασιανός επέστρεψε στη Ρώμη το 69 για να πάρει τον θρόνο, ανέθεσε στον γιο του Τίτο να τερματίσει τον αγώνα στην Ιουδαία.
Γιατί οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ το 70 μ. Χ.;
Τον Απρίλιο του 70 κ.ε., περίπου την εποχή του Πάσχα, ο Ρωμαίος στρατηγός Τίτος πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ. Δεδομένου ότι η ενέργεια αυτή συνέπεσε με το Πάσχα, οι Ρωμαίοι επέτρεψαν στους προσκυνητές να εισέλθουν στην πόλη αλλάαρνήθηκε να τους αφήσει να φύγουν-άρα εξαντλούν στρατηγικά τα αποθέματα τροφής και νερού εντός της Ιερουσαλήμ.
