Οι συνδυασμοί θειαζιδικών/καλιοσυντηρητικών διουρητικών χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπέρτασης, της καρδιακής ανεπάρκειας και του οιδήματος. Λειτουργούν αναγκάζοντας τα νεφρά να απαλλαγούν από το υπερβολικό αλάτι και νερό ενώ συγκρατούν το κάλιο.
Μειώνουν οι θειαζίδες το κάλιο;
Επειδή τα διουρητικά του βρόχου και τα θειαζιδικά αυξάνουν την παροχή νατρίου στο άπω τμήμα του άπω σωληναριού, αυτό το αυξάνει την απώλεια καλίου (δυνητικά προκαλεί υποκαλιαιμία) επειδή η αύξηση της συγκέντρωσης νατρίου στα περιφερικά σωληνάρια διεγείρει η ευαίσθητη στην αλδοστερόνη αντλία νατρίου για την αύξηση της επαναρρόφησης νατρίου σε …
Είναι φθηνή η υδροχλωροθειαζίδη καλίου;
Η υδροχλωροθειαζίδη είναι ένα θειαζιδικό διουρητικό (χάπι νερού) που βοηθά στην πρόληψη της απορρόφησης υπερβολικού αλατιού από το σώμα σας, το οποίο μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών. Η σπιρονολακτόνη είναι ένα καλιοσυντηρητικό διουρητικό που εμποδίζει επίσης το σώμα σας να απορροφήσει πολύ αλάτι και εμποδίζει τα επίπεδα καλίου σας να πέφτουν πολύ χαμηλά.
Ποια διουρητικά είναι καλιοσυντηρητικά;
Παραδείγματα καλιοσυντηρητικών διουρητικών περιλαμβάνουν:
- Amiloride (Midamor)
- Επλερενόνη (Inspra)
- Spironolactone (Aldactone, Carospir)
- Τριαμτερένιο (Δυρήνιο)
Είναι ασφαλή τα καλιοσυντηρητικά διουρητικά;
Καλιοσυντηρητικά διουρητικά, τα οποία περιλαμβάνουν την αμιλορίδη (Midamor), τη σπιρονολακτόνη (Aldactone) και την επλερενόνη (Inspra), αποφεύγουν το πιθανό πρόβλημα του καλίουαπώλεια. Όμως μπορεί να παρουσιαστεί το αντίθετο πρόβλημα. Εάν τα επίπεδα καλίου γίνουν πολύ υψηλά, μπορεί να προκληθούν επικίνδυνα προβλήματα στον καρδιακό ρυθμό και ακόμη και καρδιακή ανακοπή.
