Μονοφυσιτισμός ή μονοφυσισμός είναι ένας χριστολογικός όρος που προέρχεται από το μόνος monos, "μόνος, μοναχικός" και φύσις physis, μια λέξη που έχει πολλές σημασίες αλλά σε αυτό το πλαίσιο σημαίνει "φύση". Ορίζεται ως «δόγμα ότι στο πρόσωπο του ενσαρκωμένου Λόγου υπήρχε μόνο μία φύση-η θεία».
Ποιος είναι ο βιβλικός ορισμός του μονοφυσιτισμού;
Μονοφυσίτης, στον Χριστιανισμό, αυτός που πίστευε ότι η φύση του Ιησού Χριστού παραμένει εντελώς θεία και όχι ανθρώπινη, παρόλο που έχει αποκτήσει ένα γήινο και ανθρώπινο σώμα με τον κύκλο γέννησης, ζωής και θανάτου.
Τι σημαίνει η λέξη μονοφυσιτισμός;
: κάποιος που κρατά το δόγμα ότι ο Χριστός έχει μια ενιαία αχώριστη φύση που είναι ταυτόχρονα θεϊκή και ανθρώπινη αντί να έχει δύο ξεχωριστές αλλά ενοποιημένες φύσεις.
Πώς είναι ο μονοφυσιτισμός αίρεση;
Μονοφυσιτισμός mənŏf´ĭsĭt˝ĭzəm [κλειδί] [Γρ.,=πίστη σε μια ενιαία φύση], αιρεσία του 5ου και 6ου αι., που προέκυψε από μια αντίδραση κατά του Νεστοριανισμού. … Ο μονοφυσιτισμός αμφισβήτησε τον ορθόδοξο ορισμό της πίστης της Χαλκηδόνας και δίδαξε ότι στον Ιησού δεν υπήρχαν δύο φύσεις (θεϊκή και ανθρώπινη) αλλά μία (θεία).
Πόσο καιρό κράτησε ο μονοφυσιτισμός;
Το Σχίσμα της Ακακίας διήρκεσε από το 484 έως το 519. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι απόψεις των μονοφυσιτών σκληρύνθηκαν στην Αίγυπτο και τη Συρία, ενώ ο αυτοκράτορας Αναστάσιος (491–518) ευνοούσε προσωπικάτους.
