Η δοκιμή υδρόλυσης ζελατίνης χρησιμοποιείται για την ανίχνευση της ικανότητας ενός οργανισμού να παράγει ζελατινάσες που υγροποιούν τη ζελατίνη. Αυτή η διαδικασία λαμβάνει χώρα σε δύο διαδοχικές αντιδράσεις. Στην πρώτη αντίδραση, οι ζελατινάσες αποικοδομούν τη ζελατίνη σε πολυπεπτίδια. Στη συνέχεια, τα πολυπεπτίδια μετατρέπονται περαιτέρω σε αμινοξέα.
Ποιος είναι ο σκοπός ενός τεστ ζελατινάσης;
Η δοκιμή ζελατινάσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαφοροποίηση μεταξύ Staphylococcus aureus και Staphylococcus epidermidis. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη διαφοροποίηση των Serratia marcescens, Proteus vulgaris και Proteus mirabilis από άλλα εντερικά.
Τι απαιτείται για την ολοκλήρωση της δοκιμής ζελατινάσης;
Αρχή της δοκιμής υδρόλυσης ζελατίνης
Η παρουσία ζελατινασών ανιχνεύεται χρησιμοποιώντας ένα θρεπτικό μέσο ζελατίνης. Αυτό το μέσο είναι ένα απλό μέσο που αποτελείται από ζελατίνη, πεπτόνη και εκχύλισμα βοείου κρέατος. … Ενώ οι αρνητικοί οργανισμοί ζελατινάσης δεν εκκρίνουν ένζυμα και δεν υγροποιούν το μέσο.
Τι ένζυμο υγροποιεί τη ζελατίνη;
Η ζελατίνη είναι μια πρωτεΐνη που είναι στερεή σε θερμοκρασία δωματίου. Εάν το βακτήριο παράγει το ένζυμο ζελατινάση (το οποίο βέλτιστα παράγεται στους 25º C, όχι στους 37º C), η ζελατίνη υδρολύεται και γίνεται υγρό.
Ποιο είναι το υπόστρωμα της δοκιμής υδρόλυσης ζελατίνης;
Σε θρεπτική ζελατίνη, η ζελατίνη είναι ο παράγοντας στερεοποίησης του μέσου καθώς και το υπόστρωμα για αυτήν τη βιοχημική αντίδραση. Εάν το ενοφθαλμισμένοο οργανισμός παράγει ζελατινάσες, η πρωτεΐνη θα διασπαστεί σε μικρότερα πολυπεπτίδια και αμινοξέα, υγροποιώντας το μέσο.