Οι
Πηκτικές λυάσες χρησιμοποιούνται από παθογόνα βακτήρια για την αποικοδόμηση του ιστού του ξενιστή και για την παροχή θρεπτικών συστατικών για την ανάπτυξη βακτηρίων. Τα πηκτινολυτικά εντεροβακτήρια παράγουν μια σειρά από ένζυμα και μεταφορείς για να χρησιμοποιούν PGA ή πηκτίνη ως μοναδικές πηγές άνθρακα και ενέργειας.
Τι κάνει η πηκτική λυάση;
Η
Πηκτική λυάση (EC 4.2. 2.2) είναι ένα ένζυμο που εμπλέκεται στη διαβροχή και τη μαλακή σήψη του φυτικού ιστού. Η πηκτική λυάση είναι υπεύθυνη για την εξουδετερωτική διάσπαση του πηκτικού, αποδίδοντας ολιγοσακχαρίτες με 4-δεοξυ-α-D-mann-4-ενουρονοσυλ ομάδες στα μη αναγωγικά άκρα τους.
Πού λαμβάνει χώρα η αφαίρεση πρωτονίων στην πηκτική λυάση;
Στο σύμπλεγμα Michaelis δύο ιόντα ασβεστίου συνδέονται μεταξύ του καρβοξυλικού C6 του υπολείμματος d-γαλακτουρονικού και των ασπαρτικών ενζύμων στο ενεργό κέντρο (+1 υποθέση), αποσύρουν ηλεκτρόνια οξινίζοντας το πρωτόνιο C5 διευκολύνει την αφαίρεση του από την καταλυτική αργινίνη.
Πού βρίσκεται η πηκτινάση;
Πεκτινάσες υπάρχουν σε καρπούς φυτών όπου παίζουν φυσικό ρόλο στη διαδικασία ωρίμανσης. αλλά οι μικροβιακές πηγές χρησιμοποιούνται για παραγωγή μεγάλης κλίμακας, λόγω της ευκολίας πολλαπλασιασμού και συντήρησής τους, υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Διάφορα στελέχη μυκήτων, βακτηρίων και ζυμομυκήτων χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πηκτινασών.
Είναι η πηκτινάση επιβλαβής για τον άνθρωπο;
Η
Η πηκτινάση είναι ένα χρήσιμο πεπτικό βοήθημα επειδή η πηκτίνη είναι ένα σημαντικό συστατικόστην ανθρώπινη διατροφή. Εκτός από τις φυσικές διατροφικές πηγές όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, η πηκτίνη χρησιμοποιείται ως πυκνωτικό και πηκτωματοποιητικό παράγοντα σε πολλά παρασκευασμένα τρόφιμα, όπως ζελέ και μαρμελάδες.
