Αμερικανοί χημικοί Harold Urey και Stanley Miller, συνδύασαν ζεστό νερό με υδρατμούς, μεθάνιο, αμμωνία και μοριακό υδρογόνο. … Έτσι το πείραμα Miller- Urey παρήγαγε με επιτυχία μόρια από ανόργανα συστατικά που πιστεύεται ότι υπήρχαν στην πρεβιοτική γη.
Ποιο συμπέρασμα βγήκε από το πείραμα Miller-Urey;
Ο Miller και ο Urey κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η βάση της αυθόρμητης σύνθεσης οργανικών ενώσεων ή της πρώιμης γης οφειλόταν στην κυρίως μειωμένη ατμόσφαιρα που υπήρχε τότε. Ένα αναγωγικό περιβάλλον θα έτεινε να δωρίσει ηλεκτρόνια στην ατμόσφαιρα, οδηγώντας σε αντιδράσεις που σχηματίζουν πιο πολύπλοκα μόρια από πιο απλά.
Τι προσομοίωσαν οι Miller και Urey στο πείραμά τους Ποια ήταν τα αποτελέσματά τους;
Ο Μίλερ, μαζί με τον συνάδελφό του Χάρολντ Ούρει, χρησιμοποίησαν μια συσκευή σπινθήρα για να μιμηθούν μια καταιγίδα κεραυνού στην πρώιμη Γη. Το πείραμά τους παρήγαγε έναν καφέ ζωμό πλούσιο σε αμινοξέα, τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών. … Έκαναν επίσης όξινο το νερό-που εμποδίζει το σχηματισμό αμινοξέων.
Τι προέκυψε από το πείραμα του Miller;
Η μελέτη ανακάλυψε ένα μονοπάτι από απλές σε σύνθετες ενώσεις ανάμεσα στην πρεβιοτική σούπα της Γης. Πριν από περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, τα αμινοξέα θα μπορούσαν να έχουν συνδεθεί μεταξύ τους, σχηματίζοντας πεπτίδια. Αυτά τα πεπτίδια μπορεί τελικά να έχουν οδηγήσει στις πρωτεΐνες και τα ένζυμα που είναι απαραίτηταγια τη βιοχημεία της ζωής, όπως την ξέρουμε.
Τι παρήγαγε το πείραμα Miller και Urey;
Η μελέτη δείχνει ότι τα πειράματα Miller-Urey παράγουν νουκλεοβάσεις RNA σε εκκενώσεις και προσομοιώσεις κρούσης πλάσματος με λέιζερ που πραγματοποιήθηκαν σε ένα απλό πρωτότυπο αναγωγικής ατμόσφαιρας που περιέχει αμμωνία και μονοξείδιο του άνθρακα.
