Η λευκοβορίνη προστατεύει τον μυελό των οστών από τις τοξικές επιδράσεις της πυριμεθαμίνης. Ένα δεύτερο φάρμακο, όπως η σουλφαδιαζίνη ή η κλινδαμυκίνη (εάν ο ασθενής έχει αντίδραση υπερευαισθησίας στα σουλφα φάρμακα), θα πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί.
Είναι η πυριμεθαμίνη οξύ ή βάση;
Ένα φάρμακο κατά της ελονοσίας. Η πυριμεθαμίνη είναι μια αμινοπυριμιδίνη που είναι η πυριμιδίνη-2, 4-διαμίνη η οποία είναι υποκατεστημένη στη θέση 5 από μια ομάδα π-χλωροφαινυλίου και στη θέση 6 από μια ομάδα αιθυλίου. Είναι ένας ανταγωνιστής φυλλικού οξέος που χρησιμοποιείται ως ανθελονοσιακό ή με σουλφοναμίδιο για τη θεραπεία της τοξοπλάσμωσης.
Ποιος είναι ο μηχανισμός δράσης της πυριμεθαμίνης;
Μηχανισμός δράσης και αντοχής
Η πυριμεθαμίνη αναστέλλει επιλεκτικά την πλασμωδιακή μορφή της διυδροφολικής αναγωγάσης, μειώνοντας την παραγωγή φυλλικού οξέος που απαιτείται για τη σύνθεση νουκλεϊκού οξέος στο παράσιτο της ελονοσίας (βλ. Εικ. 51.4).
Ποια είναι η καλύτερη θεραπεία της τοξοπλάσμωσης;
Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι αναρρώνουν από τοξοπλάσμωση χωρίς θεραπεία. Τα άτομα που είναι άρρωστα μπορούν να υποβληθούν σε θεραπεία με συνδυασμό φαρμάκων όπως πυριμεθαμίνη και σουλφαδιαζίνη, συν φολινικό οξύ.
Τι αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της τοξοπλάσμωσης;
Αντιβιοτική Θεραπεία
Πυριμεθαμίνη, κλινδαμυκίνη και φολινικό οξύ . Atovaquone (ισχυρό αντιμυκητιακό) που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με πυριμεθαμίνη και φολινικό οξύ. Αζιθρομυκίνη (άλλο κοινόαντιβιοτικό), πυριμεθαμίνη και φολινικό οξύ. Ατοβακουόνη και σουλφαδιαζίνη.
