Πότε ανακαλύφθηκε το διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος;

Πίνακας περιεχομένων:

Πότε ανακαλύφθηκε το διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος;
Πότε ανακαλύφθηκε το διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος;
Anonim

Το διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (LSD) συντέθηκε για πρώτη φορά το 1938 από τον Albert Hofmann Ο Albert Hofmann Albert Hofmann (11 Ιανουαρίου 1906 – 29 Απριλίου 2008) ήταν ένας Ελβετός χημικός γνωστός ως το πρώτο γνωστό άτομο που συνέθεσε, κατάποσε και έμαθε για τις ψυχεδελικές επιδράσεις του διαιθυλαμιδίου του λυσεργικού οξέος (LSD). https://en.wikipedia.org › wiki › Albert_Hofmann

Albert Hofmann - Wikipedia

ως παράγωγο από τον μύκητα σίκαλης Claviceps purpurea. Οι ψυχοδραστικές του ιδιότητες ανακαλύφθηκαν το 1943 με τυχαία κατάποση του φαρμάκου από τον Dr.

Πώς ανακάλυψε ο Χόφμαν το οξύ;

Άλμπερτ Χόφμαν, (γενν. 11 Ιανουαρίου 1906, Μπάντεν, Ελβετία. -πέθανε στις 29 Απριλίου 2008, Μπουργκ, Ελβετία), Ελβετός χημικός που ανακάλυψε το ψυχεδελικό φάρμακο λυσεργικό οξύ διαιθυλαμίδιο (LSD), το οποίο πρώτος συντέθηκε το 1938 με την απομόνωση ενώσεων που βρέθηκαν στο ερυσιβώτιο (Claviceps purpurea), έναν μύκητα που επηρεάζει τη σίκαλη.

Πότε παρατηρήθηκε το οξύ για πρώτη φορά;

Ο Albert Hofmann, ένας χημικός που εργάζεται για τη Sandoz Pharmaceutical, συνέθεσε 1 LSD για πρώτη φορά το 1938, στη Βασιλεία της Ελβετίας, ενώ έψαχνε για διεγερτικό αίματος. Ωστόσο, τα παραισθησιογόνα αποτελέσματά του ήταν άγνωστα μέχρι το 1943 όταν ο Χόφμαν κατανάλωσε κατά λάθος λίγο LSD.

Σε τι χρησιμοποιείται το διαιθυλαμίδιο λυσεργικού οξέος;

Το διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (LSD) μελετήθηκε από τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1970 για την αξιολόγηση των αλλαγών συμπεριφοράς και προσωπικότητας, καθώς καιύφεση των ψυχιατρικών συμπτωμάτων σε διάφορες διαταραχές. Το LSD χρησιμοποιήθηκε στη θεραπεία άγχους, κατάθλιψης, ψυχοσωματικών ασθενειών και εθισμού.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα με τη χρήση διαιθυλαμιδίου λυσεργικού οξέος;

Ασθενείς που κάνουν χρήση LSD μπορεί να έχουν αισθήματα «ακούνε χρώματα» και «βλέπουν ήχους». Οι συμπεριφορικοί και συναισθηματικοί κίνδυνοι είναι πολύ εμφανείς. Σοβαρό άγχος, παράνοια και κρίσεις πανικού συμβαίνουν συχνά σε υψηλές δόσεις.

Συνιστάται: